چگونه به تنظیم روابط جنسی فرزندان نوجوانان کمک کنیم؟

از لحاظ ارزشهای فرهنگی ما برای بسیاری از والدین اینکه فرزندشان تا قبل از سن ۱۸ سالگی یا حتی قبل از ازدواج رابطه جنسی داشته باشد پذیرفته نیست. چالش زمانی ایجاد می شود که فرزندان ما ارزش هایی متفاوت و حتی مغایر با فرهنگ ما را داشته باشند بویژه در زمینه روابط جنسی که می تواند موضوعی بسیار حساس در برخی خانواده ها باشد. نوجوانان ممکن است مطابق ارزش های خانه رفتار نکرده و خطوط قرمز ارزشها را رد کنند. در این زمینه والدین چگونه می توانند به فرزندشان کمک کنند؟‌

1.  در ابتدا اینکه اگر در خانواده ای مرزهای احساسی و فیزیکی درست شناخته نشده و کودک در خانه بارها توسط اعضای خانواده خود مورد تعرض احساسی ، کلامی و حتی فیزیکی قرار گرفته امکان آموزش مرزبندی های سالم در سن نوجوانی بسیار سخت تر خواهد بود. به این معنا که اگر احساسات فرزند در خانه بی اهمیت جلوه داده شده، نیازهای روانی اش پاسخ داده نشده، و مورد تنبیه های فیزیکی و کلامی در خانه قرار گرفته باشد، این کودک در سن نوجوانی فاقد عزت نفس کافی بوده و در نتیجه قادر به تشخیص رابطه سالم از ناسالم نخواهد بود. چنین نوجوانی احتمال اینکه وارد رابطه های جنسی ناسالم شود بسیار زیاد است.

2.  در خانواده هایی که نظم و چارچوب های ارتباطی به طور سالم تعریف و اجرا نشده برای مثال والدین نظارت کافی بر روی  روابط و دوستی های بچه ها ، رفت و آمدهای بچه ها و استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی ندارند بواقع فرزندان خود را در مقابل روابط ناسالم جنسی آسیب پذیر می کنند.

3.  در خانواده هایی که والدین با فرزندان خود در مورد روابط عاطفی و جنسی سالم به صورت دوستانه صحبت نمی کنند و این مسایل تابو به حساب می آید، نوجوانان درک صحیحی از راطه سالم نخواهند داشت.

4.  در این راستا مهم است که والدین ارزش های خود را در زمینه روابط رابطه جنسی مطرح کرده و اجازه داده فرزند نوجوان دقیقا بداند طرز فکر والدین در مورد این رابطه بویژه تا قبل از سن ۱۸ سالگی چیست. نکته حایز اهمیت این است که نوجوانان بیشتر وقت خود را در دنیای خارج از خانه مثلا در مدرسه، کنار دوستان یا در ارتباط با رسانه ها می گذرانند. این عوامل بسیار بر طرز فکر و نحوه ارزش سازی نوجوانان تاثیر می گذارد. بنابراین با توجه به واقعیت های موجود لازم است که والدین با درک و پذیرش نوجوانان خود بیش از هر چیز تمرکز را بر روی داشتن رابطه ای معنادار با فرزند نوجوانانتشان بگذارند. با پذیرش واقعیت به جای جنگیدن مدام با نوجوانان و تلاش بر حذف رفتارهایی که از نظر والدین برخلاف ارزشهاست، و زیر سوال بردن فرزند نوجوانشان، شخصیت فرزندشان را بدون قید و شرط بپذیرند.

5.  والدین سپس لازم است به فرزندشان کمک کنند که مهارت های تشخیص رابطه سالم را کسب کند. از آنجا که در بسیاری از موارد نوجوانان جهت پذیرفته شدن توسط طرف مقابل، برای اثبات علاقه و وفاداری خود در ارتباط یا به دلیل زیر فشار بودن بدون اینکه خودشان آمادگی احساسی داشته باشند وارد ارتباط جنسی می شوند پس اگربه فرزندمان قدرت تشخیص ارتباط سالم از مسموم را بیاموزیم امکان اینکه اجازه دهد مرزهای جسمی و احساسی اش مورد سواستفاده قرار بگیرد بسیار کاهش می یابد.

6.  نکته مهم ایین است که چنین آموزش هایی تنها برای نوجوان های دختر نیست و پسرهای نوجوان نیز نیاز دارند توسط والدینشان آموزش حفظ مرزهای فیزیکی و احساسی شان را ببیند. همانقدر که بدن یک دختر نوجوان نیاز به مراقبت بهداشت جسمی و روانی دارد پسرها نیز نیاز دارند از بدن و احساس خود مراقبت کنند. روابط افسارگسیخته و بدون چارچوب برای هر دو جنس آسیب زاست.

در پایان اینکه مهم ترین نکته برای کمک به فرزند نوجوانمان در تنظیم روابط جنسی اش این است که بدون قید و شرط شخصیت او را بپذیریم و همچنین روش های برقراری روابط سالم را به آنها آموزش دهیم.

 

آریانا ادیب راد

MSW, RSW

روان درمانگر و کلینیکال سوشیال ورکر ثبت شده در استان انتاریو

تخصص در زمینه کودکان و نوجوانان