مدیتیشن هدایت شده

کودکان از هر نظر بدنشان را دوست دارند آنها به هیچ عنوان بدنشان را قضاوت نمی کنند و خود را با کسی مقایسه نمی کنند.

همه ما زمانی کودک بوده ایم و چنین احساس پذیرشی را نسبت به خود داشته ایم. ولی در مسیر زندگی خود تحت تاثیر قضاوتها و مقایسه های دیگران به این نتیجه رسیده ایم که ما به اندازه کافی خوب و دوست داشتنی نیستیم.

بعد به تدریج شروع کردیم به نقد کردن بدن خود و تلاش کردیم که نقایص آن را از بین ببریم. حال بیاییم این گفته های بیهوده و بی اساس را دور بیندازیم و به عقب برگردیم و مثل یک کودک بدن خود را دوست داشته باشیم و آن را همانگونه که هست بپذیریم.

بدون شک بخشهایی از بدن ما قابل تغییر است و ما می توانیم به سوی بهتر شدن و سالمتر شدن حرکت کنیم. خود گویی ها و گفتگوهای درونی ما به ضمیر ما منتقل می شود. این درحالی است که ضمیر ناخودآگاه ما حس شوخ طبعی ندارد و پیامهای ما را چه مثبت و چه منفی باور می کند.

ما هرچه بگوییم مانند بذر در ضمیر ناخود آگاه ما کاشته می شود و اگر گفتمان ما با خودمان تغییر کند. اگر با عبارتهای مثبت و هربانانه با بدن خود گفتگو کنیم بذرهای جدیدی در دل و جان ما نشانده می شود. به تدریج این بذرها رشد می کنند و به حقیقت خواهند پیوست.